اصلاح سطح نانوذرات ایندیم قلع اکسید برای بهبود توزیع آن در ماتریس پلیمری اپوکسی- سیلیکا
Authors
Abstract:
در این پژوهش، نانوذرات نیمه‌رسانای ایندیم قلع اکسید (ITO) با استفاده از ترکیب سیلاتی تترامتوکسی سیلان (TMOS) در مجاورت حلال اتانول و کاتالیزور اسیدی در شرایط معین اصلاح شیمیایی سطح شد تا ضمن بهبود برهم‌کنش نانوذرات با ماتریس پلیمری توزیع نانوذرات در ماتریس پلیمری بهتر انجام شود و خواص بهتری به‌دست آید. ماتریس پلیمری اپوکسی- سیلیکا با استفاده از پیش‌ماده‌های آلی- معدنی، 3-گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (GPTMS) و تترامتوکسی سیلان تهیه شد. اتیلن دی آمین (EDA) به‌عنوان عامل پخت استفاده شد. روش سل - ژل به دلیل مزایای زیاد مانند دمای فراورش بسیار کم، تهیه محصولاتی با خلوص زیاد، کنترل آسان پارامترها و عدم نیاز به تجهیزات گران قیمت به‌کار گرفته شد. در طیف‌سنجی زیرقرمز (FTIR) پیک‌های مشاهده شده مربوط به گروه‌های Si-O-Si و Si-OH وجود گروه‌های سیلانی راروی نانوذرات ITO تأیید کرد. مشاهده پیک پهن در نواحی ابتدایی آزمون XRD مربوط به نانوذرات ITO اصلاح سطح شده ناشی از وجود گروه‌ها و زنجیرهای مولکولی بی‌شکلی است که در اثر اصلاح سطح نانوذرات ITO با گروه‌های سیلانی به‌وجود آمده است. آزمون گرما‌وزن‌سنجی (TGA) نشان داد، نانوذرات ITO اصلاح سطح شده کاهش وزن بیشتری در اثر گرما نشان می‌دهند که به دلیل وجود گروه‌های آلی روی نانوذرات ITO اصلاح سطح شده است. آزمون جدایش، پایداری بیشتر تعلیق نمونه دارای نانوذرات ITO اصلاح شده را به دلیل سازگاری و برهم‌کنش بهتر نانوذرات با ماتریس پلیمری نشان داد. به کمک میکروسکوپ الکترونی پویشی مشاهده شد، نانوذرات ITO اصلاح شده توزیع خوب و یکنواختی در ماتریس پلیمری اپوکسی- سیلیکا نسبت به پوشش دارای نانوذرات ITO خالص دارد.
similar resources
بررسی روش‌های اصلاح سطح سیلیکا با عامل‌های پلیمری و استفاده از آن در کامپوزیت‌های لاستیکی
استفاده از پُرکننده‌های تقویتی مانند سیلیکا به‌منظور بهبود خواص مکانیکی، دینامیکی و حرارتی آمیزه‌های لاستیکی ضروری‌ست. امروزه کاربرد سیلیکا به‌جای دوده در آمیزه‌های رویه‌ی تایر به دلیل کاهش مقاومت غلتشی و به‌تبع آن کاهش مصرف سوخت و تولید آلاینده‌ها موردتوجه قرار گرفته است. بااین‌وجود مشکل عمده در زمینه‌ی استفاده از سیلیکا در آمیزه‌های لاستیکی، اختلاط دشوار، پراکنش نامناسب و قابلیت انباشتگی زیاد ...
full textبکارگیری نانوذرات اکسید گرافن اصلاح سطحی شده توسط بنزایمیدازول جهت بهبود خواص فیزیکی-مکانیکی پوشش اپوکسی پلی‌آمید
در این مقاله از صفحات اکسید گرافن اصلاح سطحی شده توسط بنزایمیدازول به عنوان نانوذرات تقویت کننده پوشش اپوکسی استفاده شد. در این راستا، پس از سنتز اکسید گرافن و جذب فیزیکی مولکول‌های بنزایمیدازول بر روی آن، نانوصفحات اکسید گرافن اصلاح شده توسط بنزایمیدازول به همراه نانوذرات اصلاح نشده در بستر رزین اپوکسی به طور کامل پخش شدند. خواص فیزیکی مکانیکی پوشش های حاصل توسط آزمون DMTA و کشش مورد بررسی قرا...
full textبهبود چقرمگی شکست نانوکامپوزیت اپوکسی با استفاده هم‌زمان از نانوذرات سیلیکا با اندازه‌های مختلف
برای افزایش چقرمگی شکست کامپوزیت اپوکسی، رزین اپوکسی و سخت‌کننده انیدریدی با نانوذرات سیلیکا تقویت شد. ذرات سیلیکا با اندازه‌های 12، 20 و 40 نانومتر به شکل تنها یا ترکیب دوتایی به رزین اضافه شده و با دستگاه فراصوتی در ماتریس اپوکسی پخش شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد، پخش ذرات به‌خوبی انجام شده است. نتایج آزمون کشش، افزایش مدول یانگ و استحکام کششی کامپوزیت‌ها را با افزایش کسر وزنی ذرات...
full textتاثیر نانوذرات سیلیکا بر کارایی جداسازی غشای پلیمری آلیاژی ABS/PVAc برای جداسازی هلیم از متان
در دو دهه اخیر بهبود عملکرد غشاهای پلیمری برای جداسازی گازها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از روش های عملی و مهم در این زمینه، افزودن مواد معدنی، مانند نانوذرات سیلیکا، در شبکه پلیمری و ایجاد غشای شبکه آمیخته است. در این پژوهش، نخست اثر افزودن مقادیر مختلف پلی وینیل استات (PVAc) در ترکیب با اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) برای تشکیل غشای آلیاژی ABS/PVAc به منظور جداسازی گ...
full textMy Resources
Journal title
volume 27 issue 4
pages 289- 281
publication date 2014-10-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023